Zapp4 zet zijn tanden in Nirvana
Larissa van TijnHet dynamische strijkkwartet Zapp4 combineert groove, improvisatie en fantasie met gepassioneerde solo's. Oene van Geel, Jasper le Clercq, Emile Visser en Jeffrey Bruinsma bestrijken een breed muzikaal spectrum (hedendaagse muziek, wereldmuziek, jazz, klassiek en pop), waarbij ze een grote dosis energie paren aan poëzie. Ze zijn zowel in Het Concertgebouw als op Lowlands te vinden én op alle podia daar tussenin. De toegankelijkheid van dit kwartet - het heeft een opvallend jong publiek - leverde de mannen de Sena Performers Toonzetters Award (voor het beste ensemble van het jaar) en de prestigieuze Kersjesprijs (prijs voor toonaangevende klassieke muziek) op.
Zapp4 werkte ook geregeld met andere muzikanten, onder wie flamencogitarist Eric Vaarzon Morel, popmuzikant Spinvis en de Noorse elektronicaman en live-sampler Jan Bang.
In 2013 bracht de band de succesvolle cd We Suck Young Blood uit, met bewerkingen van de nummers van de populaire Britse band Radiohead. Een gelijknamige tournee volgde. Dit resulteerde in een optreden voor de koning en koningin tijdens het Koningsdagconcert 2015.
Momenteel toert het strijkkwartet langs de theaters met het concert Nirvana door Zapp4. Deze keer hebben de mannen hun tanden gezet in het album Nevermind en in meer obscuur materiaal van de illustere grungeband. Zapp4 arrangeerde de muziek van Nirvana - met het kenmerkende distortion-geluid - voor twee violen, altviool en cello.
Ik sprak de band op weg naar een van zijn concerten.
door Larissa van Tijn
Zapp4. Wie zijn jullie?
Wij vormen een strijkkwartet, maar functioneren als een band, omdat we ‘geboren’ zijn uit de lichte muziek. De formatie is ooit begonnen als achtergrondbandje om geld te verdienen. Later -in 1995 toen Oene erbij kwam- zijn we steeds meer eigen arrangementen gaan schrijven en concerten gaan geven. In die vroege jaren speelden we duidelijke stijlen: we hadden onder meer een paar tango-, wereldmuziek- en jazznummers. Daar is ook de naam Zapp uit voortgekomen. Nog weer later hebben we al die verschillende genres gemixt in onze eigen composities. En zo is onze persoonlijke stijl ontstaan. Zelfs nu we een Nirvana-programma hebben, benaderen we die popmuziek op de door ons kenmerkende manier.
Wat hebben jullie tot dusver gedaan?
Onze geschiedenis gaat ruim 20 jaar terug. We hebben uiteenlopende samenwerkingsprojecten geïnitieerd, waarbij we soms een heel specifiek muziekgenre opzochten. Met flamencogitarist Eric Vaarzon Morel hebben we een flamencoconcert gespeeld en met zangeres Vera van der Poel een popprogramma. Meestal hebben we voorstellingen gemaakt waarin we onze eigen composities kwijt konden, bijvoorbeeld Chamber Grooves in 2003. Oene schreef de muziek voor dit concert, waarbij een aantal dierbare, muzikale vrienden onze gasten waren.
In 2012 hebben we met popmuzikant Spinvis de theatervoorstelling De Onverklaarbare Reis gecreëerd, waarbij we zijn liedjes en de door hem geschreven en voorgelezen brieven combineerden met nummers uit ons repertoire. En in 2014 hebben we met schrijver/dichter Abdelkader Benali een programma gemaakt, waarin we zijn teksten lardeerden met muziek van Jasper.
Ook deden we een project met een impulsieve improvisatiedanser, Kenzo Kusuda, met muziek van onder anderen Oene en Jeffrey. In 2015 hebben we veel met de Noorse elektronica-man en live-sampler Jan Bang gespeeld, zonder ook maar één noot bladmuziek; totaal geïmproviseerd van begin tot eind!
We vinden het daarnaast ook heel leuk om met klassieke musici op te treden. Zo hebben we een week gebivakkeerd op het Orlando Festival (red. Internationaal Kamermuziek Festival & Concours). Daar hebben we met steengoede klassieke muzikanten samengewerkt, onder wie Bram van Sambeek op fagot en de geweldige violist Peter Brunt. En onlangs speelden we op de Amsterdamse Cellobiënnale met Jérôme Pernoo, een giga-fantastische cellist uit het zoete Frankrijk.
Schrijven jullie de muziek zelf?
De meeste muziek van onze soloprogramma’s hebben we zelf geschreven. De liedjes van Spinvis, de muziek van de Britse popgroep Radiohead en de band Nirvana daarentegen hebben we bewerkt. In die gevallen willen we eigen arrangementen schrijven, omdat wij zelf weten wat wij kunnen en hoe we de nummers het beste kunnen instrumenteren.
Waarom Nirvana?
In 2013 hebben we, zoals al gezegd, een cd met de muziek van Radiohead opgenomen. Dat was een uitdaging voor ons, omdat die groep veel elektronica gebruikt. Hoe kun je dat vertalen naar muziek voor een strijkkwartet? Dat concept beviel ons heel erg, vandaar dat we nu een stapje verder wilden gaan en bij Nirvana zijn uitgekomen. Ook al, omdat we die muziek in de jaren 90 allemaal veel hebben beluisterd. Toen Nevermind, het tweede album van Nirvana in 1991 verscheen, hebben we de plaat echt grijsgedraaid. Emile overigens wat minder, maar die heeft dat ruimschoots ingehaald. Bij Nirvana stonden we voor nieuwe uitdagingen. Hoe bewerk je dat typische distortion-geluid van Nirvana voor strijkers?
Waarom moeten mensen naar Nirvana door Zapp4 komen?
Door onze specifieke benadering van deze muziek valt er voor zowel Nirvana-fans als voor liefhebbers van strijkinstrumenten veel te genieten. Na afloop verlaten bezoekers de zaal steevast met een grote glimlach op hun gezicht.
Tijdens het Koningsdagconcert 2015 hebben we opgetreden voor de koning en de koningin, naar aanleiding van het Radiohead-album We Suck Young Blood. Kijken of ons dat met de Nirvana-cd ook gaat lukken...
Nirvana door Zapp 4 is tot en met april 2017 in diverse theaters te zien. Kaarten zijn te koop op de website of aan de kassa van de schouwburgen.
Zapp4 werkte ook geregeld met andere muzikanten, onder wie flamencogitarist Eric Vaarzon Morel, popmuzikant Spinvis en de Noorse elektronicaman en live-sampler Jan Bang.
In 2013 bracht de band de succesvolle cd We Suck Young Blood uit, met bewerkingen van de nummers van de populaire Britse band Radiohead. Een gelijknamige tournee volgde. Dit resulteerde in een optreden voor de koning en koningin tijdens het Koningsdagconcert 2015.
Momenteel toert het strijkkwartet langs de theaters met het concert Nirvana door Zapp4. Deze keer hebben de mannen hun tanden gezet in het album Nevermind en in meer obscuur materiaal van de illustere grungeband. Zapp4 arrangeerde de muziek van Nirvana - met het kenmerkende distortion-geluid - voor twee violen, altviool en cello.
Ik sprak de band op weg naar een van zijn concerten.
door Larissa van Tijn
Zapp4. Wie zijn jullie?
Wij vormen een strijkkwartet, maar functioneren als een band, omdat we ‘geboren’ zijn uit de lichte muziek. De formatie is ooit begonnen als achtergrondbandje om geld te verdienen. Later -in 1995 toen Oene erbij kwam- zijn we steeds meer eigen arrangementen gaan schrijven en concerten gaan geven. In die vroege jaren speelden we duidelijke stijlen: we hadden onder meer een paar tango-, wereldmuziek- en jazznummers. Daar is ook de naam Zapp uit voortgekomen. Nog weer later hebben we al die verschillende genres gemixt in onze eigen composities. En zo is onze persoonlijke stijl ontstaan. Zelfs nu we een Nirvana-programma hebben, benaderen we die popmuziek op de door ons kenmerkende manier.
Wat hebben jullie tot dusver gedaan?
Onze geschiedenis gaat ruim 20 jaar terug. We hebben uiteenlopende samenwerkingsprojecten geïnitieerd, waarbij we soms een heel specifiek muziekgenre opzochten. Met flamencogitarist Eric Vaarzon Morel hebben we een flamencoconcert gespeeld en met zangeres Vera van der Poel een popprogramma. Meestal hebben we voorstellingen gemaakt waarin we onze eigen composities kwijt konden, bijvoorbeeld Chamber Grooves in 2003. Oene schreef de muziek voor dit concert, waarbij een aantal dierbare, muzikale vrienden onze gasten waren.
In 2012 hebben we met popmuzikant Spinvis de theatervoorstelling De Onverklaarbare Reis gecreëerd, waarbij we zijn liedjes en de door hem geschreven en voorgelezen brieven combineerden met nummers uit ons repertoire. En in 2014 hebben we met schrijver/dichter Abdelkader Benali een programma gemaakt, waarin we zijn teksten lardeerden met muziek van Jasper.
Ook deden we een project met een impulsieve improvisatiedanser, Kenzo Kusuda, met muziek van onder anderen Oene en Jeffrey. In 2015 hebben we veel met de Noorse elektronica-man en live-sampler Jan Bang gespeeld, zonder ook maar één noot bladmuziek; totaal geïmproviseerd van begin tot eind!
We vinden het daarnaast ook heel leuk om met klassieke musici op te treden. Zo hebben we een week gebivakkeerd op het Orlando Festival (red. Internationaal Kamermuziek Festival & Concours). Daar hebben we met steengoede klassieke muzikanten samengewerkt, onder wie Bram van Sambeek op fagot en de geweldige violist Peter Brunt. En onlangs speelden we op de Amsterdamse Cellobiënnale met Jérôme Pernoo, een giga-fantastische cellist uit het zoete Frankrijk.
Schrijven jullie de muziek zelf?
De meeste muziek van onze soloprogramma’s hebben we zelf geschreven. De liedjes van Spinvis, de muziek van de Britse popgroep Radiohead en de band Nirvana daarentegen hebben we bewerkt. In die gevallen willen we eigen arrangementen schrijven, omdat wij zelf weten wat wij kunnen en hoe we de nummers het beste kunnen instrumenteren.
Waarom Nirvana?
In 2013 hebben we, zoals al gezegd, een cd met de muziek van Radiohead opgenomen. Dat was een uitdaging voor ons, omdat die groep veel elektronica gebruikt. Hoe kun je dat vertalen naar muziek voor een strijkkwartet? Dat concept beviel ons heel erg, vandaar dat we nu een stapje verder wilden gaan en bij Nirvana zijn uitgekomen. Ook al, omdat we die muziek in de jaren 90 allemaal veel hebben beluisterd. Toen Nevermind, het tweede album van Nirvana in 1991 verscheen, hebben we de plaat echt grijsgedraaid. Emile overigens wat minder, maar die heeft dat ruimschoots ingehaald. Bij Nirvana stonden we voor nieuwe uitdagingen. Hoe bewerk je dat typische distortion-geluid van Nirvana voor strijkers?
Waarom moeten mensen naar Nirvana door Zapp4 komen?
Door onze specifieke benadering van deze muziek valt er voor zowel Nirvana-fans als voor liefhebbers van strijkinstrumenten veel te genieten. Na afloop verlaten bezoekers de zaal steevast met een grote glimlach op hun gezicht.
Tijdens het Koningsdagconcert 2015 hebben we opgetreden voor de koning en de koningin, naar aanleiding van het Radiohead-album We Suck Young Blood. Kijken of ons dat met de Nirvana-cd ook gaat lukken...
Nirvana door Zapp 4 is tot en met april 2017 in diverse theaters te zien. Kaarten zijn te koop op de website of aan de kassa van de schouwburgen.